Beschrijving
‘Ons dorp van toen – Zo was ‘t en zo is ‘t’ is een regionale productie. De makers zijn afkomstig uit Epe en Vaassen en de sponsors die de herdruk mogelijk maakten evenzo. Zonder Bouwbedrijf van Norel, Auto & Service van de Mars, Overmars Vastgoed, Hoveniersbedrijf de Tuinkabouter, DRM Duurzaam Totaalinstallaties, Ondernemersvereniging Epe, Vakgarage Bonhof, Hoveniersbedrijf Hekkert en een gift van een sponsor die anoniem wil blijven, was een herdruk van dit monumentale boek onmogelijk geweest.
Het boek kwam in 2015 tot stand op basis van de rubriek Heden & Verleden op de website www.epernet.nl, waar foto’s uit een grijs verleden uit de collectie van Gert van den Esschert gecombineerd werden met foto’s van dezelfde locatie die Bert Hanekamp maakte. Dat leverde zo’n stortvloed aan leuke herinneringen en nieuwe feitelijke informatie op, dat ze samen met eindredacteur Jan Stenvert en Ton Brands van Uitgeverij Gelderland besloten een groot aantal afleveringen in boekvorm te bundelen. Enige tijd nadat het boek in april 2015 was verschenen, crashte de website, waardoor een groot aantal reacties op onder meer de rubriek Heden & Verleden verdween. “We hebben de reacties nog wel als platte tekst, zonder punten en komma’s, maar het zou minstens een jaar kosten om ze weer online te zetten’’, aldus Jan Stenvert, die enkele jaren geleden naar Frankrijk emigreerde.
Monument voor Epe
250 persoonlijke herinneringen en anekdotes van ruim vijftig (oud-)Epenaren en 250 foto’s. Het is in een notendop de inhoud van het boek ‘Ons dorp van toen – zo was ’t en zo is ‘t’. Het meer dan 220 pagina’s tellende boek werd destijds door de bekende Epenaar Peter Bosch van boekhandel Bosch omschreven als een ‘monument voor Epe’. Een prachtig sfeerbeeld van het dorp van toen voor jonge en nieuwe Epenaren.
De makers kozen vijftig afleveringen van de rubriek ‘Heden en verleden’ waar veel op gereageerd was, interviewden betrokkenen en anderen om nog meer historische informatie en anekdotes boven water te krijgen, speurden in archieven naar extra beeldmateriaal en gegevens en gingen op pad om alle objecten opnieuw en anders te fotograferen. Een oproep aan Epenaren om mee te schrijven resulteerde in een stroom reacties, zowel via de website als via email. Dorpsgenoten stuurden niet alleen verhalen, maar ook uniek fotomateriaal uit privécollecties. Bert Hanekamp ging aan het werk om talrijke manieren oude en actuele situaties samen te laten vloeien in één nog nooit vertoond beeld en Gert van den Esschert boetseerde nog tien rijk geïllustreerde historische verhalen. Voor verhalen over drie nog bestaande scholen waar ze oude klassenfoto’s bij hadden gezocht, zetten de samenstellers alle toenmalige leerlingen en leerkrachten op de foto. Dorpsdichter Henk Posthouwer tekende voor een ander juweeltje, een sentimenteel stemmend gedicht over Epe. Voor het prachtige ontwerp tekende Marrinda Herms.
Tijdsbeeld
Het resultaat is een uniek tijdsbeeld van hoe Epe zich in de afgelopen eeuw en vooral afgelopen vijftig jaar heeft ontwikkeld. Niet alleen op basis van veel nog nooit gepubliceerd beeldmateriaal, maar vooral dankzij persoonlijke verhalen over winkels, woningen, straten en mensen en prachtige, vaak humoristische anekdotes van Epenaren die een beeld schetsen van het leven in het dorp in hun jeugd. Hoe snel de ontwikkelingen gaan, blijkt wel als je het boek van 2015 vergelijkt met de bril van nu.
Over de makers
Bert Hanekamp en Jan Stenvert besloten begin 2020 te stoppen met de populaire website epernet.nl. Ruim anderhalf jaar nadat ze dat besluit geëffectueerd hadden, overleed Hanekamp plotseling aan de spierziekte ALS. De website is nog steeds online. “Als een monumentje voor Bert. Er wordt nog altijd gereageerd op de rubriek.”
Gert van den Esschert houdt zich nog steeds intensief bezig met de geschiedenis van Epe en publiceerde onder meer vier regionaal-historische boeken in de serie Epe mien däärpien, waarvan een herdruk van deel 2 vorige week verscheen.
Marrinda Herms heeft het grafisch ontwerp verruild voor het ontwerpen van eigen kleding onder de naam MYPZ. Haar handgemaakte vesten, truien, patronen, kits en garens worden wereldwijd verkocht.
Jan Stenvert verliet Epe in december 2021 en woont in de Franse Dordogne. Min of meer tot zijn eigen verrassing: “Ik heb altijd gedacht dat ik Epe nooit zou verlaten omdat je in Nederland nergens mooier en fijner kunt wonen dan in Epe. Maar we wilden een ander huis en zochten een vrijstaande, gelijkvloerse woning waar we geen werk aan zouden hebben, met een flink stuk grond eromheen. Dat was in Epe niet te vinden en in andere streken waar we wel wilden wonen evenmin. Toen het in de eerste maanden van 2020 bijna zes weken achtereen vrijwel ononderbroken had geregend en we toevallig in tijdschrift een groot aantal huizen in Frankrijk zagen die wel aan onze wensen voldeden, besloten we naar het zuidwesten van Frankrijk te verhuizen. Daar hebben we een keer of tien vakantie gevierd en valt veel minder regen en is het doorgaans zo’n tien graden warmer. We hebben hier inmiddels kerst en de jaarwisseling buiten gevierd omdat het 18 graden en zonnig was.”
Epe heeft hij sindsdien geen moment gemist. Dat verbaast hem zelf ook. “Dat komt doordat we het hier zo goed hebben. We wonen in een nu ongeveer vijftien jaar oud huis op een heuvel met fantastisch uitzicht, een flinke lap grond en klein zwembad, midden in een agrarisch gebied met graan, zonnebloemen, mais en druiven. In onze tuin foerageren onder meer hoppen, rode patrijzen en zelfs slangen, erboven zweven talrijke soorten roofvogels en in het voor- en najaar trekken met veel kabaal talloze groepen van vele honderden kraanvogels over ons terrein. En er zitten hier net als in Epe ook wilde zwijnen en reeën.”
