God de Vader & God de Moeder

Het geromantiseerde levensverhaal van schizofreen Roland
Roland worstelt zich door het leven. De beschrijving van zijn lotgevallen – en die van zijn ouders en grootouders – is licht van toon en mede daardoor zeer indringend.

Felix Sperans (Molenbeek-Wersbeek, 3 januari 1944) is een Belgisch auteur en kunstschilder.

Sperans werd geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog als ongewenst kind. Vanaf zijn twaalfde brengt hij enige tijd door bij de paters, in een college voor priesterroepingen. Hij droomt ervan missionaris te worden zoals zijn idool pater Damiaan. Wanneer de paters besluiten dat hij niet geschikt is voor het priesterambt, gaat hij psychologie studeren aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij komt daar tot de conclusie dat dit voor hem niet de juiste kennis oplevert van het ‘echte leven’. Hij zet zijn studie stop, trouwt en krijgt twee kinderen. Hij gaat aan de slag als verzekeringsinspecteur.

Begin jaren ‘80 wordt Sperans door zijn toestand invalide verklaard en loopt zijn huwelijk stuk. Sperans blijkt zenuwziek. Hij lijdt aan een schizoaffectieve stoornis; een combinatie van schizofrenie en manische depressie. Om lotgenoten te helpen, richt hij in 1999 de vereniging ‘Psychiatrisme’ op en schrijft hij meerdere boeken over zijn leven, zijn ziekte en over de manier waarop hij daar tegenaan kijkt en mee omgaat.
Tijdens zijn verblijf in verschillende inrichtingen heeft Sperans leren schilderen. Zijn werken, abstract en kleurrijk, zijn tientallen malen tentoongesteld en verhuurd aan verschillende bedrijven. Sperans is getrouwd met de Filipijnse Maria Teresa Malit en woont in Herent.