Page 4 - VA08_2020
P. 4

Kleinschalig durven  denken












       In de bosbouwsector verdwijnt de
     kennis in een rap tempo. En dat tegen

      de achtergrond van een veranderend
    klimaat met als reactie daarop de vraag
       naar meer biodiversiteit in het bos.
     “Boompje kennen, bodempje kennen.
    Goed kijken en soms gewoon proberen.
        Dat is het geheim”, aldus Epenaar
     Rob Philipsen en Vorchtenaar George
                       Borgman.


    Rob is beheerder van de Gemeentebossen in Epe en George
    mag zich adviseur Bosecologie, Bosontwikkeling en Urban
    Forestry noemen. Ze willen voorkomen dat dit een verhaal
    van ‘oude mannen’ en ‘vroeger was alles beter’ wordt, maar
    gedurende het interview komt steeds weer naar voren dat
    veel kennis is verdwenen of dreigt te verdwijnen. “Je kunt niet
    alles in een opleiding leren. Het is ook vaak gewoon een kwes-
    tie van proberen en vooral goed kijken. Hoe komt het dat op
    bepaalde plekken in het bos de ene boom het beter doet dan
    de andere? Heeft het te maken met de bodemgesteldheid, is
    het de wind, de droogte? Het zijn allemaal vragen die als het
    ware door het bos zelf worden beantwoord”, zegt Rob. “Neem
    de fijnspar. Die boom is onbetrouwbaar in het Nederlandse
    klimaat. Ik zag het 45 jaar geleden al in Drenthe. Wij planten
    de fijnspar daarom niet aan. Europese lariks heeft min of
    meer vergelijkbare problemen. Deze planten we nog wel,
    maar alleen niet in grote groepen. Pluksgewijs in het kader
    van diversiteit.”

    Meerwaarde
    Rob is pionier in de kleinschalige aanplant, ook in de tijd dat
    veel boseigenaren en organisaties het spoor van bijna uit-
    sluitend natuurlijke verjonging opgingen. Als bosbeheerder
    in hart en nieren, met 40 jaar ervaring, heeft hij er zich altijd
    tegen verzet. Hij is nadrukkelijk op zoek naar evenwicht tus-
    sen natuur, recreatie en oogst. Deze middag, begin augustus,
    stijgt de temperatuur boven de 35 graden Celsius. Hij komt
    net terug van vakantie, maar staat te popelen om te kijken
    hoe de jonge aanplant esdoorn de droogte van de afgelopen
    weken heeft overleefd. Een kijkje ter plekke toont aan dat
    de bomen het geweldig doen. Sommige zijn nu al voorbij
    de 2 meter. Het perceel is in het voorjaar aangeplant door
    schooljeugd in het kader van een educatieproject. Uiteinde-
    lijk hoopt Rob Philipsen dat op termijn een tiental volwas-
    sen esdoorns overblijven, die vervolgens een hoogwaardige   Rob Philipsen (links) en George Borgman: “Veel vragen wor-
    toepassing in de timmer- of meubelindustrie vinden. “De ge-  den door het bos zelf beantwoord.”
    wone esdoorn is een geweldige boom voor het bos. De boom
    scoort goed op het gebied van strooisel, klimaatverandering
    4  |  MENS & WERK                                                                         VA-KRANT
   1   2   3   4   5   6   7   8   9