Page 9 - VOETBAL-Krant 2022-2023
P. 9
Blij als het zaterdag is 9
Jans van Limburg komt woorden te kort om te omschrijven hoe hij geniet van een zaterdagmiddag bij VV Oene. “Vijf
minuten voor afloop van de wedstrijd ga ik naar binnen om een statafel te reserveren voor het groepje met wie we
na de wedstrijd bij elkaar staan. Doe ik dat niet, dan kan het zomaar zijn dat er geen plek meer is, of dat je ergens
achteraan aan een tafeltje komt te zitten. Dat is lang zo gezellig niet.” TeksT | FoTo: GerriT Tenkink
Voetbalvereniging Oene
Zonder overdrijven kun je zeggen dat VV Oene Sportpark De Hoge Kamp
een tweede familie voor Jans is. Hij was 25 Deventerweg 2
jaar masseur bij de vereniging en in die tijd was 8167 NA Oene
hij elke dinsdag- en donderdagavond op de
Hoge Kamp te vinden. En daarnaast zat hij alle Clubkleuren: rood-wit
zaterdagmiddagen als verzorger bij het Eerste op Opgericht: 2 oktober 1947
de bank. “Maar ik was er niet alleen voor Oene 1. Aantal leden: 375
Als er anderen waren die ingetaped of gemas- www.vvoene.nl
seerd moesten worden, dan deed ik dat ook. En
was het tijdstip ongunstig, dan kwamen ze bij mij
thuis in Epe.” ONDERHOUDSPLOEG
Want Jans woont in Epe, maar zijn voetbalhart Op dit moment maakt Jans deel uit van de
ligt in Oene. “In de jeugd heb ik bij SV Epe ge- onderhoudsploeg. “We zijn met een flinke groep.
voetbald, maar door een akkefietje kwam ik bij Op maandag en een deel ervan ook op vrijdag.
VV Oene terecht. Ik heb er 15 jaar in het Eerste We hebben allemaal onze vaste taken. Ik zorg
elftal gevoetbald en daarna nog een paar jaar dat de voetbalkleding wordt gewassen en weer
in het Tweede en Vierde. In de tussentijd had netjes klaar ligt voor het weekend. En als er
ik ook een opleiding tot sportmasseur gevolgd”, doordeweekse wedstrijden zijn, dan doen we
vertelt Jans, die nooit heeft overwogen om
ergens anders zijn expertise aan te bieden. “Ik
heb genoeg aanbiedingen gehad en ben af en ‘Je moet hier op
toe weleens ergens een wedstrijdje ingevallen, Jans van Limburg met de oorkonde die hij in 2015 ontving. zaterdagmiddag de
omdat ze omhoog zaten, maar geen haar op kantine instappen.
mijn hoofd die ooit heeft gedacht om bij Oene als supporter langs de lijn. “Ik ben trouw suppor- Jans, dan kom je toch bij ons staan’. Dat vind ik Dan weet je wat ik
weg te gaan. De gezelligheid en de saamho- ter, maar ik heb er geen last van als ze verliezen. nou kenmerkend voor Oene.” bedoel’
righeid is enorm. Er is geen verschil of je in het Dat ben ik snel vergeten. Als verzorger op de
Eerste of in het Zesde voetbalt. Je moet hier op bank heb ik ook altijd afstand gehouden van alle Toen hij stopte als verzorger was er natuurlijk tijd
zateragmiddag eens de kantine instappen. Dan emotie. Ik richtte me op de momenten dat ik het over voor andere klussen. “Ik ben twee keer per dat ook op vrijdag. We beginnen met koffie en
weet je wat ik bedoel.” veld in moest bij een blessure”, zegt Jans, die na maand bardienst gaan draaien op dinsdag en om 11.15 uur komt er een schaal met vlees van
25 jaar het stokje overgaf. “Ik wilde niet als een donderdag. En een paar jaar geleden hebben we Ter Weele op tafel. Daar sluiten we de ochtend
EMOTIE kreupele oude man met waterzak het veld op, met een grote groep het hele clubhuis onder- mee af. Ter Weele levert die vleesschaal al 37
25 Jaar verzorger, van 1990 tot 2015. Het was dus het was tijd om te stoppen. Daar heb ik wel handen genomen. Dat was echt een megaklus. jaar. Over trouwe sponsoren gesproken! En het
voor de voetbalvereniging voldoende reden om even tegenop gezien, want na de wedstrijden Soms waren er weken dat ik 6 dagen achter mooie van de onderhoudsploeg is dat iedereen
hem in 2015 te benoemen tot Lid van Verdienste. was je onderdeel van het team en zat je met de elkaar op de club was om te klussen”, zegt Jans, welkom is. We hebben zelfs mensen die niet
Ook nu nog is Jans trouw bezoeker van de thuis- jongens aan tafel. Nu opeens niet meer. Maar die direct relativeert: “Maar toen was ik al met eens lid zijn van de vereniging. Dat zegt, denk
en uitwedstrijden van het Eerste elftal, maar dan er was direct een groepje mannen dat zei: ‘Hé pensioen, dus ik had tijd genoeg.” ik, genoeg.”
Rood-witte emoties op de Hoge Kamp
“Zelden mochten we op de Hoge Kamp zoveel mensen verwelkomen met een rood-wit hart als op
zaterdag 20 augustus.” Voorzitter Henk Nooteboom van VV Oene vertelt trots over het duel van ‘zijn’
VV Oene tegen Lucky Ajax. Op deze pagina een sfeerimpressie met enkele foto’s.
TeksT: roeloF dalhuiZen | FoTo’s: GerriT Tenkink en Carlo ZWarThoF
Lucky Ajax, geregisseerd door Sjaak Swart en onder aanvoering
van Simon Tahamata, was op bezoek in Oene en liet daar bijna
negenhonderd voetballiefhebbers genieten. Henk Nooteboom:
“Ondanks de respectabele leeftijd van veel Ajax-spelers toonden
ze aan het publiek dat ze het voetbalspelletje nog niet verleerd
zijn.”
Het was met recht een feest voor de hele vereniging: Oene kwam
met een ruime selectie van bijna vijftig(!) spelers uit de kleedka-
mer, waardoor ook veel voetballers buiten de teams van Oene 1
en 2 speelminuten kregen. Er werd vooral aan de kant van Oene
stevig door gewisseld, waardoor iedereen speelminuten kreeg.
“De wedstrijd werd uiteindelijk door de rood-witten uit Amster-
dam gewonnen met 4-7 van de rood-witten uit Oene”, vertelt de
Oene-voorzitter met een brede glimlach.
Na het laatste fluitsignaal door Dick Jol uit Scheveningen plugde
een DJ de stekkers in en luidden de elektronische fluittonen de
‘derde helft’ in. “Het bleef tot in de late uurtjes gezellig op het
sportpark.”